کد مطلب:102440 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:340
رسولان كسانی هستند كه پیام پروردگار را به بشرها می رسانند، خواه این پیام به خود او وحی شده باشد، خواه پیامی را برساند كه خدای متعال به یكی دیگر از فرستادگان یا پیامبران وحی كرده باشد. نبی كسی است كه خبر عالم غیب را به آگاهی بشر می رساند، نبی یا پیامبر نیز ممكن است وحی نازل شده بر خودش را برساند، یا وحی نازل شده بر دیگران را. امام شخصیتی است كه پیام و خبر نازل شده بر خودش یا بر رسول و نبی دیگر را به مردم می آموزد و در مجتمع به اجرا درمی آورد و به كار می بندد. مقام شامخ امامت گاه به رسالت و نبوت افزوده می شود، همچنانكه ابراهیم علیه السلام پس از برآمدن از عهده ی آزمایشهای گوناگون، از طرف خدای سبحان به امامت رسید و گاه وجودی، تنها امام است و رسول و نبی نیست، چنانكه امامان دوازده گانه ی شیعه در اسلام، زیرا نبوت پیامبر گرامی اسلام با درگذشت او به پایان رسید، و بوسیله ی پروردگارش خاتم النبیین نام گرفت و امیرالمومنین نیز در این باره می گوید: [صفحه 227] «ارسله علی حین فتره من الرسل و تنازع من الالسن، فقفی به الرسل و ختم به الوحی.»[1]. خدا پیامبر را در روزگار فاصله ی زمانی فرستادگان و در هنگام جنگ زبانها با یكدیگر فرستاده است، پس او را در پی همه ی فرستادگان برانگیخت و وحی را بوسیله ی او به پایان رسانید. «امین وحیه و خاتم رسله و بشیر رحمته و نذیر نقمته.»[2]. امانتدار وحی خدا، پایان بخش فرستادگانش، مژده دهنده به رحمتش و هشدار دهنده ی قدرت كوبنده ی انتقامجویش. «بابی انت و امی یا رسول الله! لقد انقطع بموتك مالم ینقطع بموت غیرك من النبوه و الانباء و اخبار السماء.»[3]. پدر و مادرم فدای تو باد ای رسول خدا! با درگذشت تو چیزهایی از قبیل نبوت و آگاهی رسانی و اخبار آسمان قطع شد كه با مرگ هیچ شخص دیگری در جهان قطع نشده بودند. رسالت آن حضرت جاویدان است و بوسیله ی وحی نازل شده یعنی كتاب خدا، قرآن استمرار می یابد، لیكن این كتاب صامت است و اگر به همین شكل در اختیار افراد امت، حتی علمای امت، قرار بگیرد هر كدام برداشتی بر طبق آراء و اندیشه ها و گرایشهای شخصی و فرقه ای خود از قرآن خواهند داشت و اختلاف از همین جا آغاز می شود و گسترش می یابد، چنانكه قرآن خود بدین حقیقت گویا است: «ان الدین عندالله الاسلام و ما اختلف الذین اوتوا الكتاب الا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم و من یكفر بایات الله فان الله سریع الحساب.»[4]. [صفحه 228] بیگمان دین در نزد خدا اسلام است و كسانی كه از كتاب بهره مند شدند تنها پس از به دست آوردن دانش به اختلاف افتادند و هر كس به آیات روشن خدا كفر ورزد بداند كه بدون شك خدا سریعا به حساب می رسد. پس به گفته ی استاد محمد تقی شریعتی: «لازم است مبلغین، معصوم از خطای عملی و اشتباه علمی باشند تا با استفاده از وحی و الهام، احكام الهی را به طالبان حق و حقیقت برسانند».[5]. پس امامت پیغمبر گرامی اسلامی نیز در وجود ائمه ی معصومین، تا زنده بودن این رسالت، استمرار می یابد. و نیز به گفته ی استاد شریعتی: «حال این سوال مطرح می شود كه آیا برای ادیان محدود موقت، مبلغان معصوم و پیغمبران تبلیغی لازم است، ولی برای شریعت اسلام كه خاتم ادیان و شرایع است و برای قرآن كریم با جامعیت و عظمتش، مبلغ و مفسر معصوم لازم نیست؟»[6]. و امیرالمومنین در این باره می فرماید: «فاین تذهبون و انی توفكون؟! و الا علام قائمه و الایات واضحه و المنار منصوبه، فاین یتاه بكم! و كیف تعمهون؟ و بینكم عتره نبیكم و هم: ازمه الحق و اعلام الدین و السنه الصدق! فانزلوهم باحسن منازل القرآن و ردوهم ورود الهیم العطاش.»[7]. [صفحه 229] پس به چه بیراهه ای می روید و به كدام بیابان سرگردانی افكنده می شوید؟ در حالی كه پرچمهای راهنمایی برافراشته است و نشانه ها روشن و مشعلهای برافروخته برپا هستند، سپس به كدام گمراهی برده می شوید و چگونه سرگردان و متحیر می گردید؟ در حالی كه خاندان پیغمبرتان در میان شمایند و آنان: پیشروان و رهبران راه حقند (كه به هر كجا بروند حق با آنها می رود و به هر سو بگردند حق می گردد) و نیز پرچمهای دین و زبانهای راستین هستند (كه جز حق و راستی حكمی ندهند و سخنی نگویند)! پس آنان را به بهترین منازل قرآن جای دهید و بدان سان كه شتران تشنه به سوی آبشخور می شتابند، شما هم (برای استفاده از زلال معارف اهل بیت) به سویشان شتابید! [صفحه 230]
بیان این نكته شایسته است كه راهنمایان بشر از جانب پروردگار بر سه دسته تقسیم می شوند: رسول، نبی و امام.
صفحه 227، 228، 229، 230.